Της αγάπης αίματα με πορφύρωσανΚαι χαρές ανείδωτες με σκιάσανεΟξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπωνΜακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσανΜε μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανεΑμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπηΜακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανεΤα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μουΤην παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουνΜακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου